KAJETAN KOŹMIAN
PAMIĘTNIKI
T.I-III [komplet]
KAJETAN KOŹMIAN
PAMIĘTNIKI
T.I-III [komplet]
Kajetan Koźmian (ur. 31 grudnia 1771 w Gałęzowie koło Bychawy, zm. 7 marca 1856 w Piotrowicach), poeta polski, krytyk literacki, pamiętnikarz.
Pobrał staranne wykształcenie prawnicze w Zamościu i Lublinie, a następnie aplikował w palestrze lubelskiej. Pełnił wiele stanowisk urzędniczych i politycznych:
sekretarz Lubelskiej Komisji Wojewódzkiej w czasie powstania kościuszkowskiego,
administrator rządowy w Księstwie Warszawskim,
w 1812 powołany jako sekretarz Rady Generalnej Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego.
administrator rządowy w Królestwie Polskim,
senator – kasztelan Królestwa Polskiego.
Związany był również z masońską lożą Świątynia Izis i towarzystwem Iksów. Przyjaźnił się z wieloma wybitnymi osobistościami, m.in. Zygmuntem Krasińskim, Cyprianem Kamilem Norwidem, ks. Stanisławem Staszicem,Julianem Ursynem Niemcewiczem i Chopinem. Należał do największych przeciwników romantyzmu, uznając Mickiewicza za wichrzyciela. Był również przeciwnikiem powstania listopadowego.
Zmarł 7 marca 1856 w Piotrowicach.
Twórczość literacka
Jako poeta Koźmian zadebiutował bajką Sosna i małe drzewka, którą napisał w 1800 roku, a trzy lata później opublikował w różnych czasopismach. Po raz pierwszy zbiór jego wierszy wydano w Krakowie w 1881 (Różne wiersze). 7 lat później, również w Krakowie wydano Pisma prozą. Koźmian pracował również jako tłumacz i publicysta, zajmował się krytyka literacką. Koźmian pisał ponadto pamiętnik (został wydany we Wrocławiu w 1972 roku z komentarzem M. Kaczmarka).
Wydawnictwo Ossolineum 1972, str. 364, 356, 588; format 14,5x20,5 cm
OPRAWA MIĘKKA Z OBWOLUTĄ
STAN BDB-/ jeden z grzbietów punktowo podklejony taśmą