CORPUS IURIS CANONICI. MARCIN POLAK - MARGARITA DECRETI wyd. 1600
CORPUS IURIS CANONICI. MARCIN POLAK - MARGARITA DECRETI wyd. 1600
- Dodaj recenzję:
- Kod: 7120
-
Dostępność:
Jest
(1 szt.)
-
Historia ceny
- 14 999,00 zł
- szt.
CORPUS IURIS CANONICI
Augustinus CARAVITA. Additiones super Decreto.
GRATIAN. Decretum Gratiani, część druga (zawiera Canones poenitentiales, Canones Sanctorum Apostolorum, Flores totius Decreti and Registrum).
emendatum et notationibus illustratum, una cum glossis, Gregorii XIII pont. max. iussu editum et nunc recens cum additionibus ...
F. MARTINUS. Margarita Decreti. Venice: Luc'Antonio Giunta II, 1600;
Venetiis, apud Magnam Societatem, 1600, format 4°: 18,5 x 25,5 cm; str. 1025-1904, nlb.24, [2], 112; tekst dwubarwny w j. łacińskim, w dwóch lub trzech kolumnach, inicjały drzeworytnicze;
Współoprawny zbiór prawa kanonicznego. Corpus Iuris Canonici (skr. CICa) – nazwa przyjęta dla oznaczenia grupy zbiorów prawa, które powstały od XII do XV wieku. Na uwagę zasługuje drugie dzieło, pióra Marcina Polaka.
Marcin z Opawy, Marcin Polak (łac. Martinus Oppaviensis, Martinus Polonus, niem. Martin von Troppau) herbu Boduła (ur. pomiędzy 1215, a 1220 w Opawie, zm. krótko po 22 czerwca 1278[1] w Bolonii[2]), arcybiskup gnieźnieński (nominat) w 1278, kronikarz, dominikanin.
Pochodził ze śląskiej Opawy w diecezji ołomunieckiej. W 1261 został penitencjarzem i kapelanem papieża Aleksandra IV i jego następców. Na prośbę Klemensa IV napisał historię powszechną – Chronicon pontificum et imperatorum (kronika papieży i cesarzy – w późnym średniowieczu najpopularniejszy zarys dziejów od czasów Chrystusa do 1277 (mimo licznych fałszów historycznych). Był też autorem kompendium wiedzy kanoniczej Margarita Decreti, napisał także Sermones de tempore et de sanctis i zbiór kazań. Był jednym ze współautorów Liber Pontificalis.
Nominowany przez Mikołaja III na arcybiskupa gnieźnieńskiego w dniu 22 czerwca 1278 r. w Viterbo[3]. Jego nominacja przerwała wakat, trwający od czasu śmierci arcybiskupa Janusza w 1271 r. Zmarł krótko po tej konsekracji, będąc w drodze do Polski (nie zdążył nawet dotrzeć do Gniezna), w Bolonii, gdzie został pochowany w bazylice św. Dominika.
Źródło: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powszechna, Gutenberga.
Wg katalogu "Università degli Studi di Firenze"dzieł sprzed 1601 roku w opracowaniu Antonella Farsetti [wyd. 2001], dzieło ma nieco inną paginację, str.1094,130 [nie uwzględniono stron nieliczbowanych, zatem ciężko zweryfikować ilość brakujących stron końcowych]; w katalogu Domu Aukcyjnego Sotheby's z 1996 oferowano analogiczny drugi tom dzieła [także pozbawiony k.tyt.] podając rok 1600 jako datę wydania; należy dodać, że dzieło ukazało się w identycznym układzie typograficznym, lecz formacie folio w 1605 roku.
Rzadkie!
TWARDA OPRAWA WSPÓŁCZESNY FUTERAŁ PŁÓCIENNY ZE ZŁOCENIAMI, NA GRZBIECIE SKÓRZANY SZYLDZIK Z TYTULATURĄ. FORMAT FUTERAŁU 22x29CM.
STAN DB/ brak oprawy, zachowane oryginalne sznurki i szycie, jedna karta luzem, zaplamienia i ślady dawnego zawilgocenia; brak k. tyt. dzieła oraz końcowych kart Margareta Decreti [9?];
Augustinus CARAVITA. Additiones super Decreto.
GRATIAN. Decretum Gratiani, część druga (zawiera Canones poenitentiales, Canones Sanctorum Apostolorum, Flores totius Decreti and Registrum).
emendatum et notationibus illustratum, una cum glossis, Gregorii XIII pont. max. iussu editum et nunc recens cum additionibus ...
F. MARTINUS. Margarita Decreti. Venice: Luc'Antonio Giunta II, 1600;
Venetiis, apud Magnam Societatem, 1600, format 4°: 18,5 x 25,5 cm; str. 1025-1904, nlb.24, [2], 112; tekst dwubarwny w j. łacińskim, w dwóch lub trzech kolumnach, inicjały drzeworytnicze;
Współoprawny zbiór prawa kanonicznego. Corpus Iuris Canonici (skr. CICa) – nazwa przyjęta dla oznaczenia grupy zbiorów prawa, które powstały od XII do XV wieku. Na uwagę zasługuje drugie dzieło, pióra Marcina Polaka.
Marcin z Opawy, Marcin Polak (łac. Martinus Oppaviensis, Martinus Polonus, niem. Martin von Troppau) herbu Boduła (ur. pomiędzy 1215, a 1220 w Opawie, zm. krótko po 22 czerwca 1278[1] w Bolonii[2]), arcybiskup gnieźnieński (nominat) w 1278, kronikarz, dominikanin.
Pochodził ze śląskiej Opawy w diecezji ołomunieckiej. W 1261 został penitencjarzem i kapelanem papieża Aleksandra IV i jego następców. Na prośbę Klemensa IV napisał historię powszechną – Chronicon pontificum et imperatorum (kronika papieży i cesarzy – w późnym średniowieczu najpopularniejszy zarys dziejów od czasów Chrystusa do 1277 (mimo licznych fałszów historycznych). Był też autorem kompendium wiedzy kanoniczej Margarita Decreti, napisał także Sermones de tempore et de sanctis i zbiór kazań. Był jednym ze współautorów Liber Pontificalis.
Nominowany przez Mikołaja III na arcybiskupa gnieźnieńskiego w dniu 22 czerwca 1278 r. w Viterbo[3]. Jego nominacja przerwała wakat, trwający od czasu śmierci arcybiskupa Janusza w 1271 r. Zmarł krótko po tej konsekracji, będąc w drodze do Polski (nie zdążył nawet dotrzeć do Gniezna), w Bolonii, gdzie został pochowany w bazylice św. Dominika.
Źródło: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powszechna, Gutenberga.
Wg katalogu "Università degli Studi di Firenze"dzieł sprzed 1601 roku w opracowaniu Antonella Farsetti [wyd. 2001], dzieło ma nieco inną paginację, str.1094,130 [nie uwzględniono stron nieliczbowanych, zatem ciężko zweryfikować ilość brakujących stron końcowych]; w katalogu Domu Aukcyjnego Sotheby's z 1996 oferowano analogiczny drugi tom dzieła [także pozbawiony k.tyt.] podając rok 1600 jako datę wydania; należy dodać, że dzieło ukazało się w identycznym układzie typograficznym, lecz formacie folio w 1605 roku.
Rzadkie!
TWARDA OPRAWA WSPÓŁCZESNY FUTERAŁ PŁÓCIENNY ZE ZŁOCENIAMI, NA GRZBIECIE SKÓRZANY SZYLDZIK Z TYTULATURĄ. FORMAT FUTERAŁU 22x29CM.
STAN DB/ brak oprawy, zachowane oryginalne sznurki i szycie, jedna karta luzem, zaplamienia i ślady dawnego zawilgocenia; brak k. tyt. dzieła oraz końcowych kart Margareta Decreti [9?];