SIEMIEŃSKI LUCYAN
ŻYWOT FRANCISZKA MORAWSKIEGO
Z jego listów ułożony
SIEMIEŃSKI LUCYAN
ŻYWOT FRANCISZKA MORAWSKIEGO
Z jego listów ułożony
Franciszek Morawski 1783-1861– generał dywizji, minister wojny w Rządzie Narodowym w czasie powstania listopadowego.
Pracował jako aplikant w sądzie a potem jako asesor w Kaliszu. W 1806 wstąpił do gwardii a potem do piechoty. W kampanii napoleońskiej 1807 walczy pod Tczewem, Gdańskiem, Kołobrzegiem. W kampanii 1809 był adiutantem gen. Stanisława Fiszera a potem został szefem sztabu 12pp i walczył pod Sandomierzem. W latach 1811-1812 przebywał w twierdzy Modlin. W kampanii 1812 pełnił obowiązki dowódcy 16. Dywizji Piechoty i walczył pod Smoleńskiem, Tarutino i nad Berezyną, potem przeszedł do Sztabu. W kampanii 1813 został szefem sztabu dywizji kawalerii gen. Antoniego Sułkowskiego i wziął udział w bitwie pod Lipskiem. W latach 1813-1814 był szefem sztabu głównego wojsk polskich.
Od 1815 roku służył w armii Królestwa Polskiego. Był podszefem w sztabie głównym. Od 1820 członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk i loży masońskiej. W latach 1820-1826 był dowódcą 3 bryg. 2DP. Odznaczony Orderem Świętego Stanisława I klasy z nadania Mikołaja I Romanowa[1].
źródło: Wikipedia
Poznań 1867r., Nakładem Księgarni J. K. Żupańskiego, str. 374, format 11,5 x 18cm
OPRAWA TWARDA WSPÓŁCZESNY PÓŁSKÓREK, ZWIĘZY WYPUKŁE, ZŁOCENIA NA GZRBIECIE, OBCIĘCIA KART BARWIONE
Stan BDB charakterystyczne rdzawe plamki