D
Dział "Najlepsze z najlepszych", czyli creme de la creme, "The best of the best" nie tylko z naszej oferty, ale najlepsze na rynku. Rzeczy ekstremalnie rzadkie, druki cenne i poszukiwane, prawdziwe białe kruki.
Książki te najczęściej nie goszczą na łamach naszego serwisu internetowego, nie są dostępne dla ogółu, ale wyłącznie dla starannie wyselekcjonowanej i zamożnej Klienteli.
Z uwagi na fakt, iż działamy na rynku antykwarycznym od wielu lat, mamy duże doświadczenie w pozyskiwaniu cennych obiektów. Pomożemy Państwu pozyskać najbardziej poszukiwane w Polsce dzieła.
Dzisiaj starodruk polonicum wydany w 1570 (!) roku w Kolonii przez oficynę Caleniusa i spadkobierców Quentela.
Każdy tom zawiera ponad 1000 str. i jest w ogromnym formacie Folio (ok. 23,5 x 35 cm, gruby na 8-12 cm),
Interesująca typografia.Wszystkie tomy zawierają w tekście bardzo liczne, duże, ozdobne inicjały.
Ponadto w w tomach pojawia się odbity drzeworyt z podobizną klasztornego skryby oraz ogromny drzeworyt przedstawiający Ukrzyżowanie oraz zgromadzenie świętych skupionych wokół Jezusa na krzyżu.
Laurentius Surius (tłumaczenie na Lorenz Sauer ; Lubeka , 1523 - Kolonia , 23 maja 1578) był niemieckim hagiografem kartuzów i historykiem kościoła.
Jego najważniejszym i wciąż cennym dziełem jest zbiór żywotów świętych De probatis Sanctorum historiis ab Al. Lipomano olim conscriptis nunc primum a Laur. Surio emendatis et auctis , którego pierwsze wydanie ukazało się w sześciu tomach w Kolonii w latach 1570–75. Rozpoczął drugie wydanie, które po jego śmierci ukończył jego kolega z klasztoru Mosander, dodając tom siódmy (Kolonia, 1582). Trzecie wydanie z ulepszonym tekstem ukazało się w Kolonii w 1618 roku; nowe i poprawione wydanie zostało opublikowane (1875–80) w Turynie w trzynastu tomach. Suriusowi nie brakło nauki, ale chętnie przypisywał sobie wspaniałe relacje. [Pomimo swobód, z jakich korzystał Suriusz z tekstem rękopisów, z których korzystał, jego praca oddała wielką przysługę i dostarczyła wielu opowiadań dotyczących życia świętych, które zostały opublikowane w różnych językach.
Piotr Skarga, pisząc swoje słynne Żywoty, wzorował się właśnie na oferowanym tutaj dziele Suriusa. Szacuje się, że około 80% treści Żywotów Skargi to kompilacja materiału zaczerpniętego z De probatis sanctorum.
Bardzo rzadkie!
Brak egzemplarzy w zbiorach bibliotecznych w Polsce.
TWARDA OPRAWA RENESANSOWA Z EPOKI, PEŁNA SKÓRA CIELĘCA RADEŁKOWANA Z MISTERNIE TŁOCZONYMI ZDOBIENIAMI TYTULATUROWYMI I WIZEURNAKI ŚWIĘTYCH. W CENTRALNYM MEDALIONIE WIZERUNEK UKRZYŻOWANIA. OBCIĘCIE BOCZNE KART ZDOBIONE OPISEM DZIEŁA
Wykonanie oprawy przypisać można działającemu w Poznaniu od 1559 introligatorowi MC lub też Melchiorowi Neringowi (zm. 1587), na co wskazuje dekoracja okładzin. Oprawy sporządzone w podobnym czasie oraz udekorowane tym samym radełkiem Arkadiusz Wagner przypisuje do warsztatu Melchiora Neringa. Dr hab. Arkadiusz Wagner - pracownik naukowo-dydaktyczny na UMK w Toruniu, specjalista tegumentolog. Autor licznych prac na tamet introligatorstwa średniowiecznego i nowożytnego w Polsce i Europie, superekslibrisu jako znaku własnościowego książki i jako dzieła sztuki, sztuki ekslibrisu XV-XXI w oraz grafiki książkowej.a XV-XXI w.;
"Ornamenty radełek wizerunkowych stały się charakterystycznym motywem XVI stulecia. Motyw wertykalny, skomponowany z portretów oraz wątków architektonicznych i akcentów roślinnych, zdecydowanie odróżniał się od skromnych tłoków poprzednich stuleci. Oprawy posiadające owe tłoczenia
stanową świadectwo sztuki Renesansu...
Radełko wprowadza również pewną systematykę w układzie kompozycyjnym dekoracji okładzinowej. To dzięki niemu wyraźnie zarysował się porządek bordiury i zwierciadła, stając się klasycznym wzorcem na kolejne stulecia.." źródło: Agnieszka Biały, "Warianty radełek wizerunkowych na szesnastowiecznych oprawach książkowych w Zabytkowej Bibliotece oo. Paulinów na Jasnej Górze w Częstochowie Analiza kompozycji i tematów ikonograficznych wybranych tłoczeń".
Por.: Muraszko M., Neringowskie oprawy trzech druków z księgozbioru opata trzemeszeńskiego Wojciecha Mielińskiego, „Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej” 2017, t. 67.
Zob.: Sójka J., Nering Melchior, w: Wielkopolski słownik biograficzny, red. A. Gąsiorowski.
Stan DB/ papier gruby, z wyraźnym i mocnym drukiem, papier bardzo jasny w stosunku do wieku, ładnie zachowany, poza nielicznymi przebarwieniami i śladami zalania; otarcia i niewielkie ubytki oprawy
OGÓLNIE BARDZO EFEKTOWNY I ŁADNIE ZACHOWANY EGZEMPLARZ (450 LAT!)
Niestety egzemplarz ten nie zagościł na naszych półkach zbyt długo...
Lubicie to, dajcie łapkę w górę: